Ota Ward ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာအနုပညာသတင်းအချက်အလက်စက္ကူ "ART bee HIVE" vol.22 + bee!

Aprilပြီလ 2025, 4 ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်

Vol.22 Spring Issue

Ota Ward ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာအနုပညာသတင်းအချက်အလက်စက္ကူသည်“ ART bee HIVE” ဖြစ်သည်။ ၂၀၁၁ ခုနှစ်၊ ဆောင်း ဦး ရာသီတွင် Ota Ward ယဉ်ကျေးမှုမြှင့်တင်ရေးအသင်းမှအသစ်ထုတ်ဝေသောဒေသဆိုင်ရာယဉ်ကျေးမှုနှင့်အနုပညာဆိုင်ရာသတင်းအချက်အလက်များပါ ၀ င်သည်။
"BEE HIVE" ဆိုသည်မှာပျားအုံဖြစ်သည်။
ပွင့်လင်းသောလူသစ်စုဆောင်းမှုဖြင့်စုဆောင်းထားသောရပ်ကွက်သတင်းထောက် "Mitsubachi Corps" နှင့်အတူကျွန်ုပ်တို့သည်အနုပညာဆိုင်ရာသတင်းအချက်အလက်များကိုစုဆောင်းပြီးလူတိုင်းထံပေးပို့လိမ့်မည်။
"+ bee!" တွင်ကျွန်ုပ်တို့သည်စက္ကူပေါ်တွင်မိတ်ဆက်မပေးနိုင်သောသတင်းအချက်အလက်များကိုတင်ပါမည်။

အနုပညာရှင်များ- Dancers SAM + ပျား။

အနုပညာသမား- ဂီတမင်းသမီး Rina Mori + ပျား။

အနာဂတ်အာရုံစူးစိုက်မှု EVENT + ပျား။

အကသည် မည်သူမဆို ပိုတောက်ပပြီး အကောင်းမြင်စေသည်။
"ကချေသည် SAM"

SAM သည် ဂျပန်နိုင်ငံ၏ street dance scene တွင် အမြဲတမ်းခေါင်းဆောင်တစ်ဦးဖြစ်ခဲ့ပြီး 1992 ခုနှစ်တွင် သူဖွဲ့စည်းခဲ့သည့် "TRF" ၏အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးအနေဖြင့် ကြီးမားသောအကကို ထွန်းကားလာစေခဲ့သည်။ 2007 ခုနှစ်ကတည်းက သူသည် Nippon Engineering College Music တွင် Dance Performance Department ၏ စုစုပေါင်းထုတ်လုပ်သူဖြစ်ခဲ့ပြီး လူငယ်အကသမားများကို ပြုစုပျိုးထောင်ရန် စိတ်အားထက်သန်သူဖြစ်သည်။ သူ့ကိုယ်ပိုင်အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှု၊ အက၊ အကပညာနှင့် အကဇာတ်ခင်း၏အနာဂတ်အကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ SAM နှင့် ဆွေးနွေးခဲ့ပါသည်။

ⒸKAZNIKI

နေ့စဥ်ဘဝတွင် မမြင်ရသော အကလှုပ်ရှားမှုများသည် အေးချမ်းလှသည်။

ကခုန်ခြင်းနဲ့ ကြုံတွေ့ရတဲ့အကြောင်း ပြောပြပေးပါ။

"When I was a high school freshman, I had a friend who would often go to discos. I was fascinated when I saw him dancing a little during recess at school. We decided to all go together the next time, so we went to a disco in Center Street, Shibuya. We were dancing normally, but when a regular customer in a white suit came in, a circle formed and he started dancing in the middle. It was so cool, and I became obsessed with it, wanting to be like him."

ကခုန်ဖို့ ဘယ်အရာက သင့်ကို ဆွဲဆောင်ခဲ့တာလဲ။

"ကျွန်တော် အားကစားလုပ်တယ်၊ ခန္ဓာကိုယ် လှုပ်ရှားရတာကို အမြဲတမ်း နှစ်သက်တယ်။ ၁၉၇၇ ခုနှစ် ဆိုတော့ ဒီနေ့ အကလို ကာယဗလ လှုပ်ရှားမှုခေတ် မဟုတ်သေးဘူး။ ရိုးရှင်းတဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေ လုပ်နေကြပေမယ့် သူတို့ နေ့စဉ် ဘဝရဲ့ အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုတော့ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့ တကယ် မိုက်တယ်လို့ ထင်ခဲ့တာ။"

ဆရာဝန်ဖြစ်ချင်လားလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မေးတဲ့အခါ အကကို ရှာတွေ့ခဲ့တယ်။

SAM သည် Meiji ခေတ်ကတည်းက စီးပွားရေးလုပ်ကိုင်နေသော ဆရာဝန်မိသားစုမှ ဆင်းသက်လာပြီး သင့်မိသားစုဝင်များအားလုံးသည် ဆရာဝန်များဖြစ်ကြောင်း ကျွန်ုပ်နားလည်ပါသည်။

"ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆရာဝန်ဖြစ်ဖို့၊ ဆရာဝန်ဖြစ်ဖို့ပြောခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ အသက် 15 နှစ်မှာ ဒီလိုဆက်ဖြစ်ချင်တာလားဆိုပြီး သံသယတွေဝင်လာတယ်။ ကခုန်နေတာတွေ့တော့ ဆရာဝန်ဖြစ်ချင်လားလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်မေးတယ်။ တုန်လှုပ်သွားတယ်။ ပထမတော့ လိမ်ပြောပြီး သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ ကျောင်းတက်ပြီး ကျောင်းတက်ရတာ တစ်လလောက်ရှိပြီ။ ငါ့မိဘအိမ်ဘေးက Omiya မှာ 15 မိနစ်လောက် မော်တော်ဆိုင်ကယ်စီးပြီး ညတိုင်း တစ်ယောက်တည်း ကခုန်နေခဲ့တယ်။
ခဏကြာတော့ ကျွန်တော့်မိဘတွေက ကျွန်တော့်ကို ညနက်သန်းခေါင်မှာ ခိုးသွားတာတွေ့လို့ အိမ်ကနေ ထွက်ပြေးသွားတယ်။ ကျွန်တော် ခဏခဏသွားလေ့ရှိတဲ့ ဒစ္စကိုတစ်ခုမှာ အချိန်ပိုင်းအလုပ်လုပ်နေပြီး ကျောင်းက သူငယ်ချင်းတွေကလည်း အဲဒီနေရာကို သိတဲ့အတွက် မိဘတွေက ကျွန်တော့်ကို လိုက်ရှာပါတယ်။ အဆုံးတွင် နှစ်ပတ်ခန့်အကြာတွင် သူ့ကို ပြန်ခေါ်လာခဲ့သည်။ “

အကကို စတင်ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီးကတည်းက အချိန်တိုလေးအတွင်းမှာပင် အပြောင်းအလဲများ လျင်မြန်စွာ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

"ဒါက မိဘတွေနဲ့ နှလုံးသားချင်းစကားပြောတာ ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ၊ 'မင်းဘာလို့ဒီလိုလုပ်တာလဲ' လို့မေးတဲ့အခါ၊ ငါ လွတ် လပ် ချင် တယ် လို့ ဖြေ တယ်။ အဖေက 'မင်း အထက်တန်းကျောင်းတက်တုန်းဆိုတော့ တစ်ခုခုဖြစ်ရင် မင်းမိဘတွေရဲ့ တာဝန်ပဲ' တဲ့။ ငါသူတို့ကိုမေးသောအခါ၊ 'မင်းဘယ်မှာနေလဲ သိစေနဲ့ ဒီစည်းကမ်းနှစ်ချက်ကို လိုက်နာပြီး ကျောင်းမှန်မှန်သွားပါ' လို့ပြောတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ကစပြီး အိမ်ပြန်မလာတော့ဘဲ ညတိုင်း ဒစ္စကိုသွားပြီးတော့ ဒစ်စကိုကနေ ကျောင်းတက်တယ်။"

ⒸKAZNIKI

ငါလုပ်တဲ့အကက အရမ်းမိုက်တယ်၊ ဒါကြောင့် တခြားသူတွေကို ချပြပြီး ဖြန့်ဝေချင်တယ်။

ဟိုတုန်းက ဒစ္စကို အကကျောင်းတွေ မရှိဘူး၊ ဒီတော့ မင်းရဲ့ အရည်အချင်းကို ဘယ်လို မြှင့်တင်ခဲ့လဲ။

"ဒစ်စကိုမှာ အလန်းစားတစ်ယောက်ယောက်က ကနေတာတွေ့ရင် ငါသူတို့ကို ကော်ပီကူးလိုက်မယ်။ အသစ်အပြောင်းအရွေ့တစ်ခုကို ငါလေ့လာရင် ဒစ္စကိုမှန်ရှေ့မှာ တစ်ညလုံး လေ့ကျင့်မယ်"

အထက်တန်းကျောင်းပြီးရင် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် အကသမားဖြစ်မှာလား။

"အဲဒီတုန်းက ကျွန်တော်ဟာ 'Space Craft' လို့ခေါ်တဲ့ လေးယောက်အကအဖွဲ့မှာ ပါဝင်ခဲ့ပြီး Kabukicho မှာ ပွဲဦးထွက်ကစားခဲ့တဲ့ နေ့ရက်တွေက အဆိုတော်ကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ သူငယ်ချင်းကို ပေါင်းထည့်ခဲ့ပါတယ်။ အဖွဲ့ကို 'Champ' လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပွဲဦးထွက်ပြီး တစ်နှစ်လောက်ကြာတော့ 'Rif Raff' ဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့ အတူတူ အဖွဲ့ဝင်တွေနဲ့ ထပ်ပြီး ပွဲဦးထွက်ခဲ့ပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးနှစ်လောက်က Riff အဖွဲ့ကို Idol လုပ်ခဲ့တာ၊ ဒစ်စကို အကနဲ့ ချိုးကခုန်တာလိုပါပဲ၊ အရမ်းမိုက်တယ်၊ ဒါကြောင့် လူတွေကို ချပြချင်တာ၊ အဲဒါကို တီဗီမှာ ပေါ်လာအောင်လုပ်ဖို့ တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းက 'street dance' ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းတောင်မှ မရှိသေးဘူးလို့ ထင်ပါတယ်။

New York မှာ တွေးခေါ်မှုတွေက ကမ္ဘာအနှံ့ဖြစ်လာတယ်။

မင်းက ဘာကြောင့် New York ကို အကပညာသွားသင်တာလဲ။

"အဲဒီအချိန်တုန်းက အသက် 23 နှစ်ရှိပြီး breakdancer တစ်ယောက်ဖြစ်ပေမဲ့ အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် အကကို ကျကျနန မတတ်မချင်း အကကနေ အသက်မရှင်နိုင်ဘူးလို့ ထင်ခဲ့တာ။ ဒစ္စကို အကနဲ့ အကတွေကို ကြိုက်တဲ့အတွက် တတ်နိုင်သမျှ အားစိုက်ထုတ်ဖို့ ဆန္ဒရှိခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါတလေမှာ ပြည့်စုံတဲ့ dancer ဖြစ်ဖို့တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ထင်ခဲ့တာ။"

New York မှာ သင်ဘယ်လိုအကမျိုးလေ့လာခဲ့လဲ။

"ဂျက်ဇ်အကနဲ့ ဂန္တဝင် ဘဲလေးအကတွေ အများကြီး လုပ်ခဲ့တယ်။ နေ့ခင်းဘက် ကလပ်တွေ ဒါမှမဟုတ် ညဘက် လမ်းပေါ်မှာ စတူဒီယိုမှာ ကပြမယ်။ ၁၉၈၄ ခုနှစ်ဆိုတော့ New York က တကယ့်ကို ကြမ်းတမ်းတဲ့ နေရာပါ။ Times Square မှာ ညစ်ညမ်းဆိုင်တွေ ပြည့်နေပြီး အဲဒီအချိန်က Kabukicho ထက်တောင် ပိုဆိုးတယ်။ လမ်းပေါ်မှာ ခွေးရူးပြန်တာတွေ အများကြီးပဲ။ ဒါပေမယ့် လမ်းတွေထက်တောင် ပိုကြမ်းတယ်။ ငါအမြဲတမ်းဝတ်ထားတယ်၊ ဒါကြောင့် ဂျပန်ရုပ်ပုံမပေါ်ဘူးဆိုတော့ အန္တရာယ်လုံးဝမဖြစ်ဘူး (ရယ်လျက်)။

အမေရိကသည် street dance ၏အိမ်ဖြစ်သည်။ အဲဒီမှာ ဘာကို ခံစားပြီး လေ့လာခဲ့လဲ။

"ကျွန်တော့်ရဲ့ အကကို အမေရိကမှာ လက်ခံပါတယ်။ ဒစ္စကိုမှာ တွေ့ဖူးတဲ့ အကသမား မျိုးစုံနဲ့ တိုက်ပွဲတွေ ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ Broadway ရှိ Cats Theatre ရှေ့မှာ လမ်းပေါ်ထွက် အကတွေတောင် လုပ်ခဲ့တယ်။ ရှိုးပွဲပြီးရင် ထွက်လာတဲ့ ပရိသတ်ကို ပစ်မှတ်ထားပြီး အားလုံးက ရပ်ပြီး လက်ခုပ်တီးကြတယ်။ ဂျပန်အကသမားတွေက လုံးဝ ယုတ်ညံ့တယ်လို့ ခံစားရတယ်။
New York မှာ သင်ယူခဲ့ရတာက ကခုန်ခြင်းသာမက တစ်ကမ္ဘာလုံးကို ဘယ်လိုတွေးရမလဲ။ ကျွန်တော့်အတွက် အကြီးမားဆုံးအရာက ဂျပန်ကိုကြည့်ရုံမဟုတ်ဘဲ ကမ္ဘာကိုကြည့်ရတာထက် ဂျပန်ကိုမြင်နေရတာပါ။ “

သူတို့ကိုယ်တိုင် ကကွက်တွေ ကကွက်တွေ လုပ်တယ်။ အကကို ဘယ်လိုမြင်ရမယ်ဆိုတာ ညွှန်ပေးတယ်။

ဖျော်ဖြေတင်ဆက်သူဖြစ်သည့်အပြင် SAM သည်လည်း ကကွက်များရိုက်ကူးကာ စင်မြင့်ထုတ်လုပ်ရေးများကို ညွှန်ကြားပေးပါသည်။ တစ်ခုချင်းစီရဲ့ မေတ္တာရပ်ခံချက်ကို ပြောပြပေးပါ။

"ကျွန်တော်က အဲဒါကို သီးခြားအရာလို့ မတွေးထားဘူး။ ကကွက်ရဖို့ ကကွက်လိုတာကြောင့် ကကွက်တွေ လုပ်တယ်။ ကကွက်ကို တင်ဆက်တဲ့အခါ အကကို ဘယ်လိုတင်ပြရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားတယ်၊ အဲဒါကို ညွှန်ပြတယ်။ အဲဒါတွေအားလုံးက နီးနီးကပ်ကပ် ဆက်စပ်နေပါတယ်။ ဒါရိုက်တာလို့တောင် မခံစားခဲ့ရဘူး၊ သဘာဝကျကျနဲ့ ဘယ်လိုပုံစံမျိုးဖြစ်အောင် စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တာလဲ။"

သင်ရိုးညွှန်းတမ်း အားလုံးကို ဆရာ၊ဆရာမ အားလုံးကို ဆုံးဖြတ်ပါတယ်။ လုပ်တော့မယ်ဆိုရင် လေးလေးနက်နက် လုပ်စေချင်ပါတယ်။

Nippon Engineering College မှ Dance Performance Department ၏ စုစုပေါင်း ထုတ်လုပ်သူအနေဖြင့်၊ 18 နှစ်ကြာ အကပညာတွင် ပါဝင်လာရခြင်းအပေါ် သင်မည်ကဲ့သို့ ခံစားရသနည်း။

“သင်ရိုးညွှန်းတမ်းတွေအားလုံးကို ဆရာ၊ဆရာမတွေအကုန်လုံးက ဆုံးဖြတ်ပြီး လုပ်တော့မယ်ဆိုရင် အလေးအနက်ထားစေချင်ပါတယ်။ အဲဒါကို ကောင်းကောင်းစီမံခန့်ခွဲပြီး စနစ်တကျ သင်ကြားပေးနိုင်တဲ့ ဆရာတွေကို စုစည်းထားပါတယ်။
ဂန္ထဝင်ဘဲလေး၊ ခေတ်ပြိုင်အက သို့မဟုတ် ဂျက်ဇ်အကကို စမ်းကြည့်သောအခါ၊ စတိုင်တစ်ခုစီတွင် ၎င်း၏ထူးခြားသော အရည်အသွေးများရှိကြောင်း သင်တွေ့နိုင်သည်။ တကယ်တော့၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ အကကစားသမားဘဝတစ်လျှောက်မှာ ဒီအခြေခံအချက်တွေက ကျွန်တော့်အတွက် ကောင်းမွန်တဲ့လက်နက်တစ်ခုပါ။ အကကျောင်းစတက်မယ်ဆိုရင် ဘဲလေး၊ ဂျက်ဇ်၊ ခေတ်ပြိုင်နဲ့ လမ်းပေါ်အကတွေ ပါဝင်ချင်တာကြောင့် မသင်မနေရ ဘာသာရပ်အားလုံးကို သင်ပေးခဲ့တယ်။ “

ကျောင်းသားတွေကို တိုက်ရိုက် ညွှန်ကြားချက် ပေးဖူးပါသလား။

"ကျွန်တော်က တစ်ပတ်တစ်ခါ သင်ပေးတယ်။ Kogakuin က ကျောင်းတစ်ခု၊ အကစတူဒီယို မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော် သင်ပေးတဲ့ ကျောင်းသားတွေကို အကြိမ်တိုင်း ပုံသေသတ်မှတ်ထားတယ်၊ ဒါကြောင့် ဒီနောက်ဆုံးပတ်မှာ သင်ကြားမှုလိုမျိုး အဆင့်လိုက် သင်ရိုးညွှန်းတမ်းတစ်ခု ဖန်တီးတယ်၊ ဒါကြောင့် ဒီတစ်ပတ်နဲ့ နောက်အပတ်တွေမှာ သင်ပေးမယ်။ တစ်နှစ်မှာ ဘယ်လောက်အထိ အရည်အချင်းတွေ တိုးတက်နိုင်မလဲဆိုတာကို စဉ်းစားပြီး သင်ပေးတယ်။"

တိုးတက်အောင်လုပ်ဖို့ အာရုံစိုက်တဲ့အခါ၊ သင့်ကိုယ်သင် စစ်မှန်တဲ့ သဘာဝအတိုင်း ပေါ်လာလိမ့်မယ်။

အကကို သင်ကြားရာတွင် အရေးကြီးသည်ဟု သင်ထင်မြင်ပုံနှင့် အကသမားဖြစ်လိုသော ကျောင်းသားများအား သင်ပြောပြလိုသည့်အချက်မှာ အဘယ်အရာကို ပြောပြပါ။

"အခြေခံက အရေးကြီးတယ်။ ကိုယ့်စတိုင်လ်ကို ဖန်တီးဖို့ စိတ်ကူးကို အရမ်းကြီး မဆွဲထားမိဖို့ ပြောတာပါ။ မင်းမှာ ကိုယ်ပိုင်စတိုင် ဒါမှမဟုတ် နဂိုမရှိရင် ပိုကောင်းလာဖို့ပဲ စဉ်းစားပါ။ သူများထက် ပိုကောင်းအောင် အာရုံစိုက်နေသရွေ့ မင်းရဲ့ ကိုယ်ပိုင်စတိုင်က သဘာဝအတိုင်း ထွက်လာမှာပါ။ မင်းရဲ့ ကိုယ်ပိုင်စတိုင်နဲ့ မူရင်းအတိုင်းပဲ ဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက် တွေးကြည့်မယ်ဆိုရင် မှားသွားနိုင်ပါတယ်။ အချိန်မှန်ဖို့၊ နှုတ်ဆက်ဖို့၊ ဆက်သွယ်ဖို့၊ လူကောင်းဖြစ်ဖို့ ငါပြောမယ်။"

အခုထိ သင်​ကြား​ပေးခဲ့တဲ့ အမှတ်​တရ​ကျောင်းသား​တွေ ရှိ​သေးလား?

"ကျွန်ုပ်တို့၏ကျောင်းသားအများအပြားသည် အကသမားများအဖြစ် ပွဲဦးထွက်ခဲ့ကြပြီး အချို့မှာ အနုပညာရှင်များအဖြစ် တက်ကြွစွာပါဝင်ခဲ့ကြသည်။ ၎င်းသည် တစ်ဦးတည်းမဟုတ်၊ Kogakuin မှဘွဲ့ရထားသော အကသမားအများအပြားသည် ဂျပန်အကလောကတွင် တက်ကြွစွာပါဝင်လှုပ်ရှားနေကြသည်။ Kogakuin သို့မဟုတ် DP (Dance Performance) ဘွဲ့ရများသည် အမှတ်တံဆိပ်တစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ လူများက ၎င်းတို့ကို Kogakuin မှဖြစ်ကြောင်းပြောသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဆန်သောအတတ်ပညာများကဲ့သို့ပင် သင့်တွင်ရှိသည်၊

တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ လူတိုင်း တက်ကြွစွာ ပါဝင်နိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

အကအခင်းအကျင်းရဲ့ အနာဂတ်ကို ပြောပြနိုင်မလား။

"ဆက်လက်တိုးတက်နေဦးမယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်ပါတယ်။ ဂျပန်နဲ့ နိုင်ငံရပ်ခြားကြား အတားအဆီးတွေကို ကျော်ဖြတ်ပြီး ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံးမှာ တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတိုင်းကို မြင်တွေ့ချင်ပါတယ်။ မကြာသေးမီက ဂျပန်နိုင်ငံသားတစ်ဦးဟာ နိုင်ငံရပ်ခြားက အနုပညာရှင်တစ်ဦးကို ကျောထောက်နောက်ခံပြုနိုင်ခဲ့တာ အံ့သြစရာဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် အခုတော့ စံနှုန်းတစ်ခုဖြစ်လာခဲ့ပါပြီ။ ကျွန်တော်တို့တွေ ဒီလောက်ဝေးကွာသွားသလို ခံစားရပါတယ်။ အခုအချိန်ကစပြီး ဂျပန်နိုင်ငံရဲ့ ခြေလှမ်းအသစ်တွေနဲ့ စတိုင်လ်အသစ်တွေကို မြင်တွေ့ချင်ပါတယ်။"

နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ကျေးဇူးပြုပြီး အကရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုအကြောင်း ပြောပြပေးပါ။

"အခုဆို သက်ကြီးရွယ်အိုတွေ ကပြတဲ့ အကပရောဂျက်တစ်ခု လုပ်နေတယ်။ အသက်အရွယ် မရွေး လူတွေက ကခုန်လို့ ရတယ်။ တခြားသူတွေ ကတာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကနေတာပဲဖြစ်ဖြစ် ရင်ခုန်စရာ ကောင်းပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျန်းမာရေးအတွက် ကောင်းပါတယ်။ အကက လူငယ်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ လူကြီးပဲဖြစ်ဖြစ် စိတ်ရွှင်လန်းပြီး အပြုသဘောဆောင်ပါတယ်။ အဲဒါက အကောင်းဆုံးပါပဲ။"

ပရိုဖိုင်းကို

SAM ကိုဆမ်

ⒸKAZNIKI

1962 ခုနှစ်တွင် Saitama စီရင်စုတွင်မွေးဖွားခဲ့သည်။ ဂျပန်အကသမားနှင့် အကဖန်တီးသူ။ အသက် 15 နှစ်အရွယ်တွင် သူမသည် အက၏ပျော်ရွှင်မှုကို ပထမဆုံးတွေ့ရှိခဲ့ပြီး New York သို့ တစ်ယောက်တည်း အကသင်တန်းတက်ခဲ့သည်။ ၁၉၉၃ ခုနှစ်တွင် ပွဲဦးထွက်ခဲ့သည့် TRF တေးဂီတအဖွဲ့မှ အကသမားတစ်ဦးဖြစ်သည်။ TRF ဖျော်ဖြေပွဲများအတွက် ဇာတ်စင်နှင့် ကကွက်များအပြင် SMAP၊ TVXQ၊ BoA နှင့် V1993 အပါအဝင် အနုပညာရှင်များစွာအတွက် အကဖန်တီးသူ၊ ကကွက်ဖန်တီးသူ၊ ထုတ်လုပ်သူအဖြစ်လည်း တက်ကြွစွာ လုပ်ဆောင်နေသူဖြစ်သည်။ 6 ခုနှစ်တွင် သူသည် Nippon Engineering College Music College ရှိ Dance Performance Department ၏ စုစုပေါင်းထုတ်လုပ်သူဖြစ်လာခဲ့သည်။

အင်တာဗျူး ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု- Nippon အင်ဂျင်နီယာကောလိပ်

ကျွန်ုပ်တို့၏ဖောက်သည်များနှင့် ချိတ်ဆက်မှုမှတစ်ဆင့် အသစ်သောအရာများ မွေးဖွားလာခြင်းဖြစ်သည်။
“ဂီတမင်းသမီး မိုရီလီနာလှေဆိပ်မစ္စတာ။ "

"Spirited Away" သည် Hayao Miyazaki ၏ ဂန္ထဝင် ကာတွန်းရုပ်ရှင်ကို ဇာတ်အိမ်ဖြင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ရိုက်ကူးထားခြင်း ဖြစ်သည်။ အဆိုပါရှိုးသည် ဂျပန်နိုင်ငံတွင်သာမက မနှစ်က လန်ဒန်တွင်ပါ ကျော်ကြားခဲ့သည်။ Mori Rina သည် စင်ဒရဲလား မိန်းကလေးဖြစ်ပြီး လန်ဒန်မြို့ West End* ရှိ ပြဇာတ်ရုံတွင် Chihiro အဖြစ် ပွဲဦးထွက်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်သည် Sanno ရှိ Japan Art College မှဘွဲ့ရတစ်ဦးဖြစ်သည်။

ⒸKAZNIKI

ဂီတဆိုသည်မှာ သရုပ်ဖော်ရုံမျှဖြင့် မဖော်ပြနိုင်သော အရာများကို ဖော်ပြရန်အတွက် သီချင်းနှင့် အကကို ပေါင်းစပ်ထားသည့် ပြည့်စုံသော အနုပညာပုံစံတစ်ခုဖြစ်သည်။

ဂီတနဲ့ပက်သက်ပြီး ပြောပြပေးပါ။

"ကျွန်မအသက်သုံးနှစ်လောက်တုန်းက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့အမေက Shiki Theatre Company ရဲ့အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူတို့ကိုကြည့်ဖို့ မကြာခဏဖိတ်ခေါ်လေ့ရှိပါတယ်။ ကျွန်မက Nagasaki ကဖြစ်ပြီး မူလတန်းကျောင်းတက်တုန်းက Fukuoka၊ Osaka နဲ့ Tokyo မှာ ဂီတသွားကြည့်ခဲ့ပါတယ်။ မိဘတွေက အထူးသဖြင့် ဂီတဝါသနာရှင်တွေမဟုတ်တဲ့အတွက် ကျွန်မကို ချစ်ခင်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတန်းတက်ဖို့ အမြဲဖိတ်ခေါ်ပါတယ်။ နေ့စဉ်ဘဝနဲ့ မတူတဲ့ စင်မြင့်ပေါ်မှာ လွှင့်တင်နေတဲ့ ကမ္ဘာကြီးကို ကျွန်တော် တကယ်ကို နှစ်သက်ခဲ့ပြီး သီချင်းဆိုအကမှာ နှစ်မြုပ်ခဲ့ရတဲ့ အချိန်မို့ ဂီတက အရမ်းကောင်းတယ်လို့ ကျွန်တော် ထင်ပါတယ်"

ဂီတမင်းသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်လာဖို့ ဘာကဆုံးဖြတ်ခဲ့တာလဲ။

"ကျွန်တော် မူလတန်းကျောင်းသားလေးတန်းတုန်းက အမေ့မိဘတွေနေထိုင်တဲ့ Shizuoka ကိုပြောင်းခဲ့တယ်။ အဲဒီတုန်းက ကျွန်တော်ဟာ ဒေသခံကလေးတွေရဲ့ ဂီတအဖွဲ့နဲ့ ပူးပေါင်းခဲ့တယ်။ မူလတန်းကနေ တတိယတန်းကနေ အထက်တန်းကျောင်းသားအထိ ကလေးတွေကို စုစည်းထားတဲ့ အပျော်တမ်းပြဇာတ်အဖွဲ့တစ်ခုပါ။ ဒါဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပထမဆုံး ဂီတကြိုးစားမှုပါ။ တစ်ပတ်ကို တစ်ကြိမ်လောက် လေ့ကျင့်ပြီး တစ်နှစ်လောက် အလုပ်လုပ်ပါတယ်။
သူငယ်ချင်းများနဲ့ လက်တွဲပြီး လက်ရာတစ်ခုကို ဖန်တီးဖို့ ပထမဆုံး အကြိမ် ကြိုးစားတာဖြစ်ပြီး ဘယ်လောက်ပျော်စရာကောင်းလဲဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ အလုပ်ကိုဖန်တီးရာမှာ ပါဝင်ပတ်သက်နေတဲ့ ဇာတ်ကောင်တွေသာမကဘဲ ဖန်တီးဖို့အတွက် လူတော်တော်များများက အတူတကွ ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ကြတာကို ကျွန်တော် လေ့လာသိရှိခဲ့ရပါတယ်။ အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ကမ္ဘာတစ်ခုလို့ ကျွန်တော်ထင်ခဲ့တယ်။ ပဉ္စမတန်းကျောင်းသူလေးဘဝတုန်းက ဒီလုပ်ငန်းကို အနာဂတ်မှာ လုပ်ချင်တယ်လို့ တွေးခဲ့တယ်။
ဂီတဆိုတာ သရုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုတည်းနဲ့ ဖော်ပြလို့မရတဲ့အရာတွေကို ဖော်ပြဖို့အတွက် သီချင်းနဲ့ အကကို ပေါင်းစပ်ထားတဲ့ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် အနုပညာပုံစံတစ်ခုလို့ ကျွန်တော်ထင်ပါတယ်။ “

မဆိုင်းမတွ စိုးရိမ်မှုမရှိဘဲ တိုကျိုကို လာခဲ့တယ်၊ စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်။

အလယ်တန်းကျောင်းပြီးတာနဲ့ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဖြစ်ဖို့ တိုကျိုကို တစ်ယောက်တည်း ပြောင်းရွှေ့ခဲ့တာလား။

"မဟုတ်ဘူး၊ အမေ၊ အဖေနဲ့ မိသားစုနဲ့အတူ တိုကျိုကို ပြောင်းခဲ့တယ်။ Japan Art College ရဲ့ တွဲဖက်အထက်တန်းကျောင်းကို တက်ဖို့ တိုကျိုကို ပြောင်းခဲ့တယ်။ ဂီတနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုချင်တယ်ဆိုရင်တော့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းကျောင်း ဒါမှမဟုတ် ဂီတကောလိပ်တစ်ခုလုပ်ဖို့ စဉ်းစားနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တက္ကသိုလ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲအတွက် ပြင်ဆင်ဖို့ သုံးနှစ်ကြာအောင် ပုံမှန်အထက်တန်းကျောင်းမှာ ကျောင်းတက်နေတယ်လို့ ခံစားခဲ့ရတာက "မမှန်ဘူး" ဆိုတော့ အင်တာနက်မှာ ရှာကြည့်တော့ ပိုကောင်းတဲ့ ဂျပန်အနုပညာကောလိပ်ကို ရှာတွေ့ခဲ့ပါတယ်။ သောကြာညမှာ စနေနဲ့ တနင်္ဂနွေတွေမှာ အစမ်းသင်တန်းတွေ ရှိတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ မိဘတွေကို “ဖြစ်နိုင်ရင် သွားသင့်တယ်” လို့ ပြန်ဖြေပြီး “ကောင်းပြီ၊ ဟိုတယ်သွားရအောင်” လို့ ပြန်ဖြေတော့ အမေနဲ့အတူ တိုကျိုကို ချက်ခြင်း အစမ်းသင်တန်းတက်ခဲ့တယ်။

သောကြာနေ့မှာ တွေ့ပြီး စနေနေ့မှာ တိုကျိုကို ရောက်လာတယ်။ သင့်တွင် ကြီးမားသော အစပျိုးမှုရှိသည်။

"ကျွန်မတို့မိသားစုက တက်ကြွတဲ့မိသားစုတစ်ခုပါ (ရယ်လျက်။) ကျွန်တော့်မိဘတွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ဖျော်ဖြေရေးအသက်မွေးဝမ်းကြောင်းကို အသဲအသန်ပံ့ပိုးပေးမယ့် အမျိုးအစားမဟုတ်ပေမယ့် ကျွန်တော်လုပ်ချင်တာမှန်သမျှကို ပံ့ပိုးကူညီပေးပါတယ်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက လုပ်ခဲ့တဲ့မိဘတွေရဲ့ တောင်းဆိုချက်အရ ဘဲလေးမစတတ်ပါဘူး။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ ဖျော်ဖြေနေတာတွေ့တော့ ပျော်စရာကောင်းသလိုပဲ၊ ကျွန်တော်လည်း တိုကျိုမှာ ဆက်လုပ်ချင်တယ်" လို့ ပြောခဲ့ပါတယ်။
ဂီတ မင်းသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်လိုသော စိတ်ဆန္ဒ တစ်ခုလုံးသည် သံသယ သို့မဟုတ် စိုးရိမ်ပူပန်ခြင်းမရှိဘဲ တိုကျိုမြို့သို့ ရောက်ရှိလာခြင်းမှာ စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ “

ကျောင်းသားဘဝတုန်း က ပရော်ဖက်ရှင်နယ် လုပ်ငန်းခွင်မှာ တွေ့ကြုံခွင့်ရတာ အရမ်းကောင်းပါတယ်။

အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းကျောင်းတက်တုန်းက အမှတ်တရလေးတွေ ပြောပြပေးပါဦး။

"ကျွန်တော်တို့မှာ တစ်နှစ်တစ်ကြိမ်လုပ်ရတဲ့ 'ဂီတပရောဂျက်' ရှိတယ်။ ကျောင်းမှာ Broadway မှာ ဖျော်ဖြေတယ်။ ဦးဆောင်ဒါရိုက်တာတွေ၊ အဆိုဆရာတွေနဲ့ ကကွက်ဆရာတွေရဲ့ ညွှန်ကြားမှုအောက်မှာ သင်ယူပြီး ဖျော်ဖြေခဲ့ပါတယ်။ ဒါရိုက်တာရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို နားလည်ခြင်း၊ ၎င်းတို့ကို ကိုယ်တိုင်ချေဖျက်ပြီး ကိုယ်တိုင်တင်ဆက်ပြသခြင်းဟာ ထုတ်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းစဉ်မှာ သင်သာ တွေ့ကြုံခံစားနိုင်တဲ့အရာတစ်ခုပါ။ ထုတ်လုပ်ရေးရဲ့ စိန်ခေါ်မှုကို ပြန်လည်ဖန်တီးနိုင်တဲ့ ကာလတစ်ခုအတွင်းမှာ ကျွန်မအတွက် ကြီးမားတဲ့ စိန်ခေါ်မှုတစ်ခုပါပဲ။ ပရော်ဖက်ရှင်နယ် လုပ်ငန်းခွင်မှာ အရှိန်အဟုန်နဲ့ တိုးတက်နေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိလာရတယ်။"

စင်မြင့်ထုတ်လုပ်မှုကို အမှန်တကယ်ဖန်တီးသည့် လုပ်ငန်းစဉ်မှသာလျှင် သင်သင်ယူနိုင်သည့်အရာများရှိပါသည်။

"ပုံမှန်အတန်းတွေမှာတောင် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ဆရာတွေဆီက သင်ယူခွင့်ရပေမယ့် အလုပ်ဖန်တီးမှုအတွေ့အကြုံအရတော့ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ အရည်အချင်းတွေကို သင်ကြားပို့ချပေးနေတဲ့ ကျောင်းသားတစ်ယောက်ထက် မတူညီတဲ့ရှုထောင့်ကနေ သင်ယူနိုင်ခဲ့တယ်။ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်တွေက ဒီအချက်တွေကို တွက်ချက်ပြီး ဒီအချက်တွေကို အာရုံစိုက်ပြီး ယုတ္တိနည်းကျကျ တွေးခေါ်နိုင်လာပြီး ရှုထောင့်အမျိုးမျိုးကနေ အလုပ်တွေကို ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျကျ ရှုမြင်သုံးသပ်နိုင်ခဲ့တယ်။ လုပ်ငန်းခွင်မှာ အတွေ့အကြုံတစ်ခုရဖို့အတွက် စိတ်ကူးကောင်းတစ်ခုလိုတယ်။ ကျောင်းသားဖြစ်နေတုန်း။"

Broadway မှာ ဒေသခံတွေနဲ့ သင်ခန်းစာယူရတာ ရှားရှားပါးပါး အတွေ့အကြုံတစ်ခုပါပဲ။

နိုင်ငံခြားမှာ သင်တန်းတက်ချင်တဲ့ သူတွေ ရှိတယ်လို့ ကြားတယ်။

"ကျွန်တော် တစ်နှစ်မှာ တစ်ကြိမ် Broadway ဒါမှမဟုတ် West End ကို သွားနိုင်ခဲ့ပြီး ကျွန်တော် အထက်တန်း ဒုတိယနှစ်ကနေ အကြိမ်တိုင်း သွားဖြစ်တယ်။ အဲဒီတုန်းက ဂျပန်ကို လာတဲ့ တေးဂီတတွေ နည်းနည်းပဲ ရှိသေးတယ်၊ မူရင်း ဝန်ထမ်းတွေ ပါဝင်တဲ့ ဖျော်ဖြေပွဲတွေက အကန့်အသတ် ရှိတယ်။ လန်ဒန် ဒါမှမဟုတ် နယူးယောက်မှာ နောက်ဆုံးထွက် ဂီတအကြောင်း ဒါမှမဟုတ် မူရင်း ဝန်ထမ်းအဆင့်ကို သင်ယူခွင့် မရှိဘူး။"

တိုကျိုရှိ ရုပ်ရှင်ရုံများသည် နိုင်ငံရပ်ခြားနှင့် ကွာခြားပါသလား။

"တကယ်ကို မတူပါဘူး။ ပရိသတ်ရဲ့ အငွေ့အသက်က လုံးဝကို ကွဲပြားပါတယ်။ တိုကျိုမှာ ဂီတကို ရုပ်ရှင်ရုံကြီးတွေမှာ အဓိကပြသပါတယ်။ နိုင်ငံခြားမှာ ကြည့်ရလွယ်တဲ့ နေရာလေးတွေ အများကြီးရှိပါတယ်။ ဒီနေရာတွေက အမြဲတမ်း ဖျော်ဖြေနေပြီး ရေရှည်မှာ အတူတူပါပဲ။ အနီးနားက ရုပ်ရှင်ရုံတွေလည်း အများအပြားရှိတာကြောင့် ရုပ်ရှင်ရုံမျိုးစုံကို သွားကြည့်နိုင်ပါတယ်။ အဲဒီပတ်ဝန်းကျင်ကို အရမ်းသဘောကျပါတယ်။"

မင်းရဲ့ပထမဆုံးပြည်ပလေ့ကျင့်ရေးခရီးက ဘယ်မှာလဲ။

"အဲဒါက Broadway မှာရှိတာ။ ငါမြင်ခဲ့ရတဲ့ 'Wicked' ရှိုးက ငါအကြိုက်ဆုံးပဲ။ ပြဇာတ်ရုံထဲ ဝင်လိုက်တာနဲ့ ငိုတယ် (ရယ်လျက်။) 'ဒီက လူဆိုးမွေးတဲ့ နေရာပဲ၊ ဒီက စခဲ့တာ။' စွမ်းဆောင်ရည်ကလည်း အရမ်းကောင်းပြီး Broadway မှာ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်တွေနဲ့ သင်ခန်းစာတွေတောင် ယူခဲ့ရတယ်။
ကျွန်တော်တို့ကျောင်းမှာ နိုင်ငံရပ်ခြားဆရာများထံမှ အထူးသင်ခန်းစာများ ရထားသော်လည်း ဒေသခံပြည်သူများနှင့် သင်ခန်းစာယူနိုင်ရန် ရှားရှားပါးပါး အတွေ့အကြုံတစ်ခုဖြစ်သည်။ “

ဂျပန်သင်ခန်းစာတွေနဲ့ မတူဘူးလား။

"ဂျပန်မှာ မင်းနေမကောင်းရင် ရှေ့မသွားနိုင်ဘူး ဒါမှမဟုတ် အတန်းနဲ့မလိုက်ဖက်ရင် နောက်တန်းမှာနေပေမယ့် ဒီလိုမျိုး ဘာမှမရှိဘူး။ မင်းရဲ့ကျွမ်းကျင်မှုအဆင့်၊ ခန္ဓာကိုယ်အမျိုးအစား၊ အဝတ်အစား၊ ဘယ်လူမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းရှေ့ကိုသွားပြီး ကခုန်နေတာပဲ။ ဝါသနာက ဂျပန်နဲ့ လုံးဝမတူဘူး။ အဲဒါက အတွေ့အကြုံသစ်တစ်ခု၊ ငါရှာဖွေတွေ့ရှိမှုတွေ အများကြီးလုပ်ခဲ့တယ်။"

ကျွန်တော်က ဇာတ်လိုက်သရုပ်ဆောင်ဖို့ ရွေးချယ်ခံရတုန်းက အရမ်းပျော်ခဲ့ရပေမယ့် တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ တာဝန်သိစိတ်တစ်ခု ခံစားခဲ့ရတယ်။

သင့်ပရော်ဖက်ရှင်နယ်အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းတွင် အချိုးအကွေ့တစ်ခုဖြစ်သည့် စွမ်းဆောင်ရည်တစ်ခုရှိခဲ့ပါက ၎င်းအကြောင်းကို ကျွန်ုပ်တို့အား ပြောပြပါ။

"မနှစ်က 'Spirited Away' ဖြစ်ရမယ်။ West End ဇာတ်ခုံမှာ ဖျော်ဖြေနိုင်မယ်လို့ မထင်ခဲ့ဘူး။ ဒါ့အပြင် Chihiro ရဲ့ ဇာတ်ဆောင်အဖြစ်လည်း စွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဂျပန်မှာ Chihiro အဖြစ် စင်မြင့်ထက်မှာ ဖျော်ဖြေရတာ ခက်ခဲမယ်လို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် West End မှာ ဖြစ်မလာဘူးလို့ မထင်ခဲ့ပါဘူး။"

လန်ဒန်မှာ မင်းရှိုးဘယ်လောက် ဖျော်ဖြေခဲ့လဲ။

"Imperial Theatre* မှာ ဖျော်ဖြေပွဲ 10 ခုမှာ Chihiro အဖြစ် စင်မြင့်ပေါ်မှာ ကျွန်တော် ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ လေ့ကျင့်မှုတွေကို မနှစ် ဇန်နဝါရီလ အစောပိုင်းမှာ စတင်ခဲ့ပြီး Imperial Theatre* မှာ မတ်လမှာ ဖျော်ဖြေခဲ့ပြီး ဧပြီလလယ်မှာ လန်ဒန်ကို သွားခဲ့ပြီး ဧပြီလနဲ့ မေလတစ်လျှောက်လုံးမှာ ပညာသင်ကြားဖို့ အသင့်စောင့်နေခဲ့ပါတယ်။"

ငယ်ငယ်ကတည်းက ဇာတ်လိုက်မင်းသမီးအဖြစ်ကနေ ပါဝင်သရုပ်ဆောင်ရတဲ့အခါ ဘယ်လိုခံစားရလဲ။

"ကျွန်တော် ပျော်ရွှင်စွာ ခုန်ပေါက်ခဲ့တယ် (ရယ်လျက်။ ကျွန်တော် အရမ်းပျော်ခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် တာဝန်သိမှု ကြီးမားတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ Kanna Hashimoto နဲ့ Mone Kamishiraishi တို့ဟာ 2022 ခုနှစ်မှာ ပြသခဲ့ပြီးကတည်းက ဒီရှိုးကို ဖျော်ဖြေခဲ့ပါတယ်။ ပွဲဦးထွက်ပြီးရင် တတိယမြောက် ပြန်လည်နိုးထလာမှာ ဖြစ်ပြီး၊ လန်ဒန်ကို ပို့ဆောင်ပေးမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း အဖွဲ့ဝင်တွေအတွက်တော့ ဝမ်းသာစရာပါ။ ပိုသန်မာတယ်လို့ ခံစားရတဲ့အတွက် 'ငါလုပ်နိုင်တယ်၊ ငါလုပ်နိုင်တယ်၊ လုပ်နိုင်တယ်၊' လို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြောပြီး အဲဒါကို သွားရမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

စင်ပေါ်မှာ ခေါင်းဆောင်နေရာကနေ သရုပ်ဆောင်ရတာကို ဘယ်လိုခံစားရလဲ။

"ကျွန်တော့်ရဲ့ ပွဲဦးထွက်ကို မူလက ဇွန်လ 6 ရက်မှာ စီစဉ်ထားပေမယ့် Kanna Hashimoto အတွက် အားဖြည့်ထားတာကြောင့် မေလ 12 ရက်ကို ရုတ်တရတ် ရက်ရွှေ့ခဲ့ပါတယ်။ ပြပွဲမစခင်မှာပဲ တံတားပေါ်မတက်ခင်မှာ ပြဿနာတစ်ခုရှိခဲ့ပါတယ်။ ဇာတ်ခုံအဖွဲ့ဝင်တွေအားလုံးက စင်ပေါ်မှာ စုရုံးပြီး ဖျော်ဖြေပွဲရဲ့ နောက်ဆုံးမိနစ်အပြောင်းအလဲကို အတည်ပြုဖို့ ဝန်ထမ်းတွေကြား တင်းမာမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပါတယ်။ 'ဒီတစ်ခါ Hashimoto အတွက် အားဖြည့်ပြီး Chihiro ကို Mori နဲ့ ကစားခိုင်းချင်ပါတယ်' လို့ ပြောပြီး အားလုံးက ကျွန်မထက် ပိုစိတ်မ၀င်စားပါဘူး။
ဒုတိယအကြိမ်နဲ့ တတိယအကြိမ်တွေ့တော့ နည်းနည်းကြောက်စရာကောင်းတယ်။ ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း လေ့ကျင့်ဖို့ အချိန်အများကြီး ပေးပြီး လူတိုင်းနဲ့ လေ့ကျင့်ဖို့ အချိန်နည်းနည်းပဲ ရှိတယ်။ ငါ့အာရုံတွေသိလာဖို့ အချိန်ရခဲ့ပြီး ကြောက်လန့်သွားခဲ့တယ်။ “

လန်ဒန်တွင် ပြဇာတ်ရုံသည် ရုပ်ရှင်ရုံထက် ပိုမိုလွယ်ကူပြီး ၎င်းကို သွားကြည့်ရန် လွယ်ကူသည်။

လန်ဒန်ပရိသတ်တွေရဲ့ တုံ့ပြန်မှုက ဘယ်လိုလဲ။

"ဂျပန်မှာ ပြဇာတ်သွားကြည့်တာက နည်းနည်းတော့ တရားဝင်တယ်လို့ ခံစားရတယ်။ လန်ဒန်မှာ ပြဇာတ်က ရုပ်ရှင်ထက် ပိုအဆင်ပြေတယ်၊ ​​ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ ပြဇာတ်သွားကြည့်လို့ရတဲ့ နေရာလို့ ခံစားရတယ်။ ခန်းမထဲမှာ အရက်သောက်ရင်း ပြဇာတ်ကြည့်တာ၊ ရေခဲမုန့်စားတာဖြစ်ဖြစ်၊ ပေါက်ပေါက်စားတယ်။ အရမ်းသက်တောင့်သက်သာရှိတယ် (ရယ်လျက်)။"

သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ အသစ်အဆန်းတွေကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပါသလား။

"စင်မြင့်ဆိုတာ သက်ရှိအရာတစ်ခုလို့ ကျွန်တော် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ခံစားလာရပါတယ်။ သရုပ်ဆောင်တစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ အရေးကြီးတဲ့ အပိုင်းကတော့ ရှိုးရှည်ကြီး ဖျော်ဖြေတိုင်း ပရိသတ်ကို ဆန်းသစ်ပြီး အသစ်အဆန်းတွေ တင်ဆက်ဖို့ပဲ ထင်ပါတယ်။ ဖျော်ဖြေမှုတစ်ခုစီတိုင်းက ပရိသတ်က ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ တုံ့ပြန်ပြီး ဇာတ်ခုံကို ပြောင်းလဲသွားတာကို အတိအကျ သဘောပေါက်ပါတယ်။ စင်ပေါ်တင်တင်မဟုတ်ဘဲ ပရိသတ်နဲ့ ချိတ်ဆက်မိတဲ့အတွက်ကြောင့်ပါ။
ဒါရိုက်တာ John Caird* သည် အဖွင့်ညမတိုင်မီ စင်မြင့်ပေါ်တွင် မိန့်ခွန်းပြောခဲ့ပြီး "ပရိသတ်သည် နောက်ဆုံးဇာတ်ကောင်ဖြစ်သည်" ဟု ပြောကြားခဲ့သည်။ "ဇာတ်ကောင်များသာမက ပရိသတ်ပါ ပါဝင်မှုဖြင့်သာ အလုပ်တစ်ခုကို ဖန်တီးနိုင်သည်" ဒီစကားလုံးတွေရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို အခုမှ နားလည်သွားပြီ။ လန်ဒန်တွင် တုံ့ပြန်မှုသည် အလွန်တိုက်ရိုက်ဖြစ်သည်။ ဖောက်သည်တွေရဲ့ သြဇာ သို့မဟုတ် သြဇာကို ကျွန်တော် တကယ်ခံစားခဲ့ရတယ်။ “

မင်းရဲ့အနာဂတ်ပန်းတိုင်ကဘာလဲ။

"ကျွန်တော်က ဂီတကို ကြိုးစားချင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ပြဇာတ်တွေကို တည့်တည့်ကြီး စမ်းကြည့်ချင်တယ်။ ဇာတ်ကားမျိုးစုံမှာ လိုက်လုပ်ကြည့်ချင်တယ်။ ဇာတ်ရုပ်မျိုးစုံနဲ့ ကြုံချင်တယ်။ ဘဝအတွေ့အကြုံတွေ ပိုရလာတော့ အရည်အချင်းမျိုးစုံကို ဆွဲထုတ်နိုင်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ တစ်သက်လုံး သရုပ်ဆောင်အဖြစ် ဆက်လက်ရပ်တည်ချင်ပါတယ်။"

*West End- လန်ဒန်၏ကြီးမားသောပြဇာတ်ရုံခရိုင်။ New York ၏ Broadway နှင့်အတူ၊ ၎င်းသည် စီးပွားရေးဆိုင်ရာ ပြဇာတ်ရုံ၏ အမြင့်ဆုံးအဆင့်တွင်ရှိသည်။
* Teigeki - ဧကရာဇ် ပြဇာတ်ရုံ။ အင်ပါယာနန်းတော်ရှေ့ ကဇာတ်ရုံ။ မတ်လ 1911 ရက် 44 (မေဂျီ 3) တွင်ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ ဂျပန်မှာ ဂီတအတွက် ဗဟိုပြဇာတ်။
*Understudy- ဇာတ်ဆောင်တွင် ဇာတ်ဆောင်နေရာယူရန် ဇာတ်ဆောင်အတွက် အရံမင်းသားတစ်ဉီးသည် မကစားနိုင်တော့သောဖြစ်ရပ်တွင် အဓိကအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်နေသည်။
*John Caird: ၁၉၄၈ ခုနှစ်တွင် ကနေဒါနိုင်ငံတွင် မွေးဖွားသည်။ ဗြိတိသျှ ပြဇာတ်ဒါရိုက်တာနှင့် ဇာတ်ညွှန်းရေးဆရာ။ Royal Shakespeare ကုမ္ပဏီ၏ ဂုဏ်ထူးဆောင်တွဲဖက်ဒါရိုက်တာ။ သူ၏ ကိုယ်စားလှယ် လက်ရာများမှာ "Peter Pan" (1948-1982)၊ "Les Miserables" (1984-) နှင့် "Jane Eyre" (1985-) တို့ ပါဝင်သည်။

ပရိုဖိုင်းကို

森လီနာလှေဆိပ်

ⒸKAZNIKI

Japan Art College မှ ဘွဲ့ရရှိခဲ့သည်။ ကျောင်းသူလေးဘဝတုန်းကတည်းက ပရော်ဖက်ရှင်နယ် မင်းသမီးတစ်ယောက်အနေနဲ့ အနုပညာအလုပ်တွေကို စတင်ခဲ့တာပါ။ ဘွဲ့ရပြီး မကြာခင်မှာပဲ "Hakuoki Shitan" ရဲ့ Hijikata Toshizo အခန်းမှာ ဟီးရိုး Yukimura Chizuru အဖြစ် သရုပ်ဆောင်ဖို့ ရွေးချယ်ခံခဲ့ရပါတယ်။ ထိုအချိန်မှစ၍ သူမသည် "Death Note THE MUSICAL"၊ ဂီတ "Roman Holiday" နှင့် "17 AGAIN" ကဲ့သို့သော စင်မြင့်ထုတ်လုပ်ရေးများတွင် ပါဝင်သရုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး NHK Taiga ဒရာမာ "Idaten" တွင် Kaneguri Akie ၏ အခန်းကဏ္ဍကဲ့သို့သော တီဗီများတွင် ပါဝင်သရုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ 2024 တွင် London Coliseum တွင် Spirited Away ၏စင်မြင့်ထုတ်လုပ်ရေးတွင် Chihiro အဖြစ်ပါဝင်လာမည်ဖြစ်သည်။
တရုတ်နိုင်ငံ၊ ရှန်ဟိုင်းမြို့ (Shanghai Culture Plaza) တွင် ဇူလိုင်လမှ ဩဂုတ်လအထိ 2025 ခုနှစ် ဇူလိုင်လမှ သြဂုတ်လအထိ ပြသမည့် Spirited Away ၏ စင်မြင့်တွင် ပါဝင်သရုပ်ဆောင်ရန် စီစဉ်ထားသည်။

အင်တာဗျူး ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု- Japan Art College

အနာဂတ်အသားပေးပွဲများ +bee။

အနာဂတ်အာရုံစူးစိုက်မှု EVENT ပြက္ခဒိန်မတ်လ - Aprilပြီလ 2025

ဤစာစောင်တွင် ဖော်ပြထားသော နွေဦးအနုပညာပွဲများနှင့် အနုပညာနေရာများကို မိတ်ဆက်ပေးခြင်း။အနီးအနားကို မဖော်ပြဘဲ အနုပညာရှာဖို့ ဘာကြောင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ မထွက်တာလဲ။

ကျေးဇူးပြု၍ နောက်ဆုံးသတင်းအချက်အလက်အတွက်ဆက်သွယ်မှုတစ်ခုစီကိုစစ်ဆေးပါ။

Minami Seisakusho အထူးပြပွဲ "Creating - Production and Creation" ပြခန်း

ပြန်လည်ပြင်ဆင်ထားသော စက်ရုံတွင် ဤပြခန်းဖွင့်လှစ်ခြင်း 10 နှစ်မြောက် အထိမ်းအမှတ်အနေဖြင့် ပြခန်းသည် ၎င်း၏ မူလအစသို့ စက်ရုံအဖြစ် ပြန်လည်ရောက်ရှိမည်ဖြစ်ပြီး၊ လက်ရှိ လက်မှုပညာသည်များ (အားလုံး၏ "ထုတ်လုပ်မှု" ဟု ခေါ်ဆိုသော) လက်ရာများနှင့်အတူ စက်ရုံတွင် အသုံးပြုသည့် ကိရိယာများနှင့် စက်ပစ္စည်းများကို ပြသသည့်အနေနှင့် လွန်ခဲ့သော ဆယ်စုနှစ်အတွင်း ပြခန်းနှင့် ဆက်စပ်နေသော အနုပညာရှင်များ၏ လက်ရာများ (အားလုံးကို) "ထုတ်လုပ်မှု" ဟု ခေါ်ဆိုပါသည်။ ဤသည် ပြပွဲသည် ဧည့်သည်များကို "ဖန်တီးခြင်း" နှင့် "ဖန်တီးမှု" နှစ်ခုလုံးတွင် နေထိုင်သည့် အလှတရားများကို လွတ်လပ်စွာ ခံစားနိုင်စေမည့် ပြပွဲတစ်ခုဖြစ်သည်။

ခုံတန်းလျားဇာ (Minami Seisakusho ပိုင်)

မွေးနေ့ နှစ် ၁၀၀ ပြည့်- Toyofuku Tomonori ပြပွဲ

Toyofuku Tomonori သည် စစ်ပွဲအပြီးတွင် မီလန်သို့ ပြောင်းရွှေ့ကာ နိုင်ငံတကာတွင် ကျော်ကြားခဲ့သော ပန်းပုပညာရှင်ဖြစ်ပြီး ထိုနေရာတွင် နှစ်ပေါင်း ၄၀ နီးပါး လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ သူ၏ မွေးနေ့ နှစ် ၁၀၀ ပြည့် အထိမ်းအမှတ် ပြပွဲတွင် သူ၏ အစောပိုင်းကာလမှ သူ၏ နောက်ပိုင်းနှစ်များအထိ လက်ရာများ ပြသမည်ဖြစ်သည်။

"ခေါင်းစဉ်မဲ့" အလတ်စား- မဟော်ဂနီ (၁၉၆၉)

တစ်ဦးစုံစမ်းရေးကော်မရှင်

လူထုဆက်ဆံရေးနှင့်လူထုကြားနာခြင်းဌာန၊ ယဉ်ကျေးမှုနှင့်အနုပညာမြှင့်တင်ရေးဌာန၊ Ota Ward ယဉ်ကျေးမှုမြှင့်တင်ရေးအသင်း